ترور سایبری اولین بار در اواسط دهه هشتاد میلادی مطرح شد. FBI، ترور سایبری را “یک عمل مجرمانه با استفاده از کامپیوتر و ارتباط از راه دور که منجر به خشونت، تخریب یا اختلال در خدمات شده بصورتی‌که با هدف ایجاد ترس ناشی از سردرگمی، شک و بلاتکلیفی در یک جمعیت خاص با هدف تاثیرگزاری بر یک دولت یا جمعیت، برای اجبار در انطباق آن‌ها با یک برنامه خاص سیاسی، اجتماعی یا ایدئولوژیک می‌باشد.” تعریف کرد.
ترور سایبری همچنین به حمله‌ای که نتیجه آن خشونت علیه اشخاص یا اموال یا حداقل باعث بروز ضرر‌های کافی برای ایجاد ترس می‌شود، می‌گویند.
البته تغییر در زیرساخت فرهنگی و ایدئولوژیکی یک جامعه از طریق مدیا و فضای سایبری نیز نشانگر یک ترور سایبری می‌باشد.
بطور خلاصه المان‌هایی که یک ترور سایبری را تشکیل می‌دهند عبارتند از:
۱ – استفاده از فضای سایبری به عنوان سلاح
۲ – اعمال بدخواهانه‌ای که منجر به تاثیرات روانی بر روی جامعه هدف می‌شود
۳ – اهداف بلند مدت مثل تغییر در نظام سیاسی و حکومت یک مملکت
تفاوت ترور سایبری با حملات سایبری عبارتند از:
۱ – نقض تمامیت اطلاعاتی که سبب از بین رفتن اطمینان در جامعه خواهد شد مثل حذف یا دستکاری کردن بدون مجوز اطلاعات افراد، ثبت نام خودرو، مالکیت اموال و…
۲ – نقض محرمانگی اطلاعات که باعث فاش شدن اطلاعات اجتماعی و خلل در نظام اجتماعی خواهد شد مثل انتشار کلیه اطلاعات مربوط به افرادی که به بیماری ایدز مبتلا هستند
۳ – خلل در خدمت رسانی سرویس‌های فناوری اطلاعات مثل حملات منع سرویس بلند مدت
۴ – عملیات فضای سیستمی که منجر به کنترل عملیات فیزیکی می‌شود مثل خلل در کارکرد ساتریفیوژهای هسته‌ای یا خدمات حمل نقل عمومی
می‌توان یک فهرست هم از نتایج ترور سایبری داشت:
۱ – خشونت، رنج، صدمات جدی یا مرگ اشخاص
۲ – خسارات جدی به اموال
۳ – خطر جدی برای ایمنی و سلامت مردم
۴ – ضرر جدی اقتصادی
۵ – نقض جدی ایمنی زیست محیطی
۶ – نقض جدی ثبات اجتماعی و سیاسی و انسجام یک ملت.
یک نمونه از ترور وحشتناک سایبری در حدود سال ۱۹۹۹ طی درگیری قره باغ (Nagorno-Karabakh) اتفاق افتاد. در یک گزارش آمده است که هکرها اطلاعات مربوط به گروه خونی بیماران در پایگاه داده یک بیمارستان را تغییر داده و سبب بوجود آمدن ریسک مرگ بیماران بر اثر تزریق خون اشتباهی به آن‌ها شده‌اند.
در پادکست‌ها مفصلا در مورد تروریسم سایبری صحبت خواهیم کرد.