مقایسه nmap و amap
در دوره رایگان “آموزش ابزار قدرتمند nmap” با امکانات مختلف ابزار nmap آشنا شدیم.
namp را می‌توان یک ابزار همه فن حریف در تست نفوذ دانست که امکانات بسیار بیشتری به نسب amap دارد.
یکی از امکانات nmap “تشخیص سرویس” می‌باشد. این سرویس به اینصورت عمل می‌کند که ابتدا تارگت را به nmap می‌دهیم. nmap شروع به اسکن کردن پورت‌های تارگت می‌کند و پورت‌های باز را تشخیص می‌دهد.
در همین حین، nmap با توجه به دیتابیس از قبل تهیه شد خود، می‌داند که بصورت استاندارد چه سرویس‌هایی برروی چه پورت‌هایی فعال هستند.
برای مثال، می‌داند که پورت 80 بصورت استاندارد برای پروتکل http می‌باشد. پس اگر تارگتی را اسکن کند و پورت 80 آن را در حالت “باز (Open)” تشخیص دهد، می‌گوید که سرویس http برروی این تارگت در حال اجراست.
چرا به amap نیاز داریم؟
اما اگر یک نفر برروی پورت 80 خود سرویس SSH را اجرا کند (غیراستاندارد و کمی بعید بنظر می‌رسد)، نتیجه اسکن nmap چه خواهد بود؟
یک نتیجه اشتباه! اگر با nmap این تارگت را اسکن کنیم، متوجه می‌شود که پورت 80 آن باز است.
از آنجایی که در حالت استاندارد برروی پورت 80 سرویس http اجرا می‌شود، این ابزار می‌گوید که تارگت مدنظر، سرویس http را در خود فعال کرده است. اما این نتیجه، اشتباه است.
حالت دیگری که شاید nmap کارایی کمی از خود نشان دهد، زمانی است که یک سرویس همانند http برروی یک پورت نامتعارف اجرا شود.
از آنجاییکه nmap بصورت پیش‌فرض تنها پورت‌های عرف را اسکن می‌کند احتمالا متوجه باز بودن پورت مذکور نخواهد شد.
amap چطور کار می‌کند؟
amap برخلاف nmap، از یک دیتابیس استاتیک برای تشخیص سرویس‌ها استفاده نمی‌کند.
amap ابتدا تریگرهایی را به سمت تارگت ارسال می‌کند و از روی پاسخ (Response) دریافت شده، سرویس‌ها را لیست می‌کند.
مشاهده این ویدیو در:
- ۹۹/۱۰/۰۸